چادرم...

سلام

جمعه بود. داشتم درس میخوندم واسه امتحان امروز!

یهو مادر بزرگوارم تماس گرفت با گریه که علی زود خودتو برسون....

حال خواهرم بد شده بود یهو. سر درد وحشتناک و تهوع و ...

رسیدم خونه دیدم بچه داره میلرزه صورتش شده عین گچ!

بغلش کردم گذاشتمش تو ماشین و رسوندمش بیمارستان...

وسط ناله هاش که بزور به گوشم میرسید هی میگفت:

چادرم... داداش چادرم... داداش چادرم... چادرم... چادرم نیفته... چادرم رو بکش روم...چادرم نره کنار... چادرم... چادرم.... چادرم...

بعد از اورژانس و سی تی اسکن بردیمش بخش زنان. وقت ملاقات بود منم رفتم تو. تقریبا هیچ مردی نبود. آروم چادرش رو از دورش برداشم و گذاشتم کنار که راحت بخوابه. دکتر اومد بالا سرش. داشتم با دکترش حرف میزدم دیدم داره دستمو فشار میده.

گفتم: جونم عزیزم؟

گفت: چادرم کو...

گفتم اینجا که مردی نیست غیر از من؟! با اشاره چشمش آقای دکتر رو نشون داد! چادرش رو کشیدم روش...

+

10 سالشه کلا!

چند روز پیش بهم میگفت داداش فهمیدم کاری که آدم تو جمع خجالت میکشه انجام بده رو تو تنهایی هم نباید انجام بده چون خدا راضی نیست!

میگفت داداش بعضی این خانوما رو که میبینم دلم براشون میسوزه!

اینا نمیدونن با بی حجابیشون دل امام زمان رو میشکونن!

++

یکی از دغدغه های این روزام ازدواج این آبجی کوچیکس. هر چند هنوز خیلی کوچیکه ولی با این استعداد و سطح فکر و اعتقادات و مهربونی و اخلاق خوب این بچه میترسم هم کفوی براش پیدا نشه. خیلی میترسم.

سر ازدواج اون یکی خواهرم اصلا نگران نبودم.

ولی این یکی فرق میکنه...

آخرش بخاطر محبت زیاد من به این دختر خدا آزمایشمون میکنه. میدونم.

تو خونه پدری وقتی مجرد بودم فقط کافی بود صدای گریه "زینب خانوم" بلند بشه! دیگه فرقی نداشت کی باشه. هر کی بود لهش میکردم. هنوزم هم همینطوره...

درخواست:

دوستان کسی شوهر خوب هم کفو آبجی کوچیکه ما سراغ داره واسه7 الی 10 سال دیگه؟!

کسی که از 7 سالگی نماز شب بخونه

کسی که به معلمشون تذکر بده بخاطر گذاشتن موسیقی نامناسب تو کلاس اول!

کسی که تو 5 سالگی آرزوش باشه شهید بشه تا علی اصغر رو بغل کنه و ازش مراقبت کنه که تیر بهش نخوره.

کسی که با دیدنش آدم یاد خدا بیافته...

عاشق نشدی وگرنه...

تلخ است که لبریز حقایق شده است

زرد است که با درد موافق شده است

عاشق نشدی وگرنه میفهمیدی

پاییز بهاریست که عاشق شده است...

مثل پاییز به پای غم تو زرد شدم...

آقا خودتان که سالمید انشاالله...

                 با خودم فکر می کنم اصلا چرا باید

                 رباب ، با آب هم قافیه باشد

 

                روضه خوان ها زیادی شلوغش می کنند

                حرمله آنقدر ها هم که می گویند تیر انداز ماهری نبود

                هدف های روشنی داشت

 

                تنها تو بودی که خوب فهمیدی

                استخوانی که در گلوی علی بود سه شعبه داشت

                شش ماه علی بودن را طاقت آوردی

                خون تو جاذبهء زمین را بی اعتبار کرد

                حالا پدرت یک قدم می رود بر می گردد

                                        می رود بر می گردد

                                         می رود...

                با غلاف شمشیر برایت از خاک گهواره ای بسازد

                تادیگر صدای سم اسب های وحشی از خواب بیدارت نکند

                رباب می رسد از راه

                 با نگاه

                بایک جملهء کوتاه

                 آقا خودتان که سالمید انشاالله...

سید حمیدرضا برقعی

+

جا داره با شنیدن این شعر آدم دق کنه...

may you help us?

پیام غیر بازرگانی: هم اکنون نیازمند یاری سرختان هستیم

سلام

عزاداری همه دوستان قبول ان شاالله

دوستانی که با هیئت ما آشنا هستن میدونن که ما هر سال هم برای اینکه مردم راحت باشن هم برای اینکه به بچه های کوچیکی که هیئت میان خوش بگذره و خاطره خوبی داشته باشن یه مهدکودک تو خود هیئت راه می اندازیم و بچه هارو اونجا جمع میکنیم تا برنامه تموم بشه.(البته بهتره به جای واژه بچه ها از گودزیلا استفاده بشه!)

از قضا امسال خانوم مارو گذاشتن مسئول مهد کودک!!!! (چه شود!!!)

خلاصه کلی ازین رنگ آمیزی ها و برچسب و شکلات و جایزه و اینا تهیه کردیم و هر چی هم ازین بازی های دسته جمعی بلد بودیم یادشون دادیم که با بچه ها کار کنن ولی خب تعدادشون ماشاالله زیاده(حدود چهل پنجاه تا بچه!) و خانوم ما هم خیلی وضع جسمی خوبی ندارن و از طرفی هم بچه ها حسابی شیطون... بنده خدا شبا که بر میگردیم  دیگه مغزش کار نمیکنه!

لذا میخواستم از همه دوستانی که امکانش رو دارن خواهش کنم اگر مایل هستن تشریف بیارن هیئت ما و تو مهد کودک کمک کنن. البته نیازمند کسایی هستیم که بتونن با بچه ها تعامل داشته باشن و بازی و شعر و نقاشی و نمایش و عروسک و کاردستی و ... هم تا حد امکان بلد باشن.

هزینه ی رفت و آمد دوستان به عهده بنده است.

(هر شب ساعت 8 و نیم تا 11

هیئت فدائیان حسین اصفهان

خ جی-خ همدانیان- مسجد محمدیه)

یاغی نی ام ترحمی...

خون می رود به صفحه که املا کنم تو را

نامت بزرگ بود ... نشد جـــــــــا کنم تو را

                                                                          یاغی نی ام ترحمی ای پـــــــادشاه حُسن

                                                                          گـــــــردن کشیده ام کـــــه تماشا کنم تو را

آب از سرم گذشت ... عصایی بزن به آب

یک دم بیا که حضرت موسی کنم تـــو را

                                                                        خون مرا بگیر ... به گـــــــــردن مرا بــــــکش

                                                                        تا زیر تیغ، سجــــــده ی اعلی کنم تـــــو را

کنجی برای خلوت شبهای من بـــــــده

تا گریه ای به وسعت دریا کنم تــــــــو را

                                                                        بر مردگان کوی تو باید دخیل بست

                                                                        یعنی قیاس کی به مسیحا کنم تو را

بندم بزن که چینی عمرم شکسته است

جامم بده که ساقی دلها کنم تو را

                                                                        از روزگار خیر ندیدم بدون تو

                                                                        خیرات، جان خویش چو حلوا کنم تو را

+
حسین جون...

یه عمری گردن کلفتی و یاغی گری کردیم.
اگه اشتباهی کردیم به خدا قصدمون مخالفت با تو نبوده

ولی در خونه تو گردنمون از مو نازک تره
ذلیلتیم به خدا ارباب
نوکرتیم به خدا ارباب
زمین خوردتیم به خدا ارباب

رسم مردونگی نیست زمین خورده رو بزنن...

بیا و مثل همیشه مردونگی کن و دست مارو بگیر مثل همیشه.

مارو هم قاطی لات ها و لوطی هات قبول کن

مارو هم قاطی رسول ترک ها و شاهرخ ضرغام هات قبول کن

خیلی آقایی ارباب...
خیلی...

از روزگار خیر ندیدم بدون تو...

++
شنیدنی