The Great Maneuver

سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان

 

به نظر حقیر،

زیارت و راهپیمایی اربعین، بیش از اینکه یه زیارت باشه یه "مانور عظیم بین المللی"ه.

لذا فکر میکنم نوع مواجهه ما با این مسئله با این نگاه، میتونه کیفیت حضور و بروز مارو در این برنامه به شدت تغییر بده.

"مانور"ی که بزرگترین گردهمایی بشری در کل تاریخ هست و محورش هم قوی ترین و سترگ ترین قدرت جذب کننده جهان حضرت اباعبدالله علیه السلام.

 

حالا سوال اینجاست که مانور خصوصا مانور سیاسی یا نظامی برای چی برگزار میشه؟

مهمترین هدف نشون دادن "قدرت" به معنای واقعی کلمه هست و هدف بعدی آمادگی و تمرین. آمادگی فکری، اعتقادی، سیاسی، نظامی، لجستیکی، تشکیلاتی، مدیریتی و...

جالبیش اینه که کلیه این آمادگی ها هم در بعد "فردی" باید ایجاد بشه هم "گروهی و اجتماعی".

 

 

برای همین هست که اربعین بزرگترین مانور جبهه حق در برابر جبهه باطل در کل تاریخ بشریته (از نظر تعداد شرکت کننده و وسعت منطقه مانور و تاثیرگذاری فردی و اجتماعی) که در همه ابعاد هم قدرت جبهه حق رو نشون میده و هم ایجاد آمادگی و تشکیلات میکنه برای روز موعود.

 

و این یکی از دلایلیه که اهمیت اربعین در تعیین آینده جهان بشری و غلبه جبهه حق و جهانگیر شدن حق طلبان و خدا پرستان (بخوانید ظهور حضرت صاحب(عج)) رو نشون میده.

 

لذا قطعا افرادی که تو این مانور شرکت دارن در آینده جهان و ظهور حجت خدا نقش داشته و ان شاالله خواهند داشت. شرکت داشتن در این مانور شامل موارد زیر هست:

• افرادی که به هر نحوی بصورت حضوری در راهپیمایی شرکت کردن
• افرادی که در هر جای دنیا مایحتاج زوار و شرکت کنندگان در این حرکت عظیم رو تامین کردن (چه در داخل ایران چه عراق چه هر جای دنیا)
• کسانی که هزینه های مالی برگزاری این مانور رو متحمل شدند (حتی با دادن یک عدد خرما)
• کسایی که لجستیک و پشتیبانی این مانور رو انجام دادن (تو حمل و نقل، تهیه آب و غذا، درمان و دارو، محل اسکان و موکب،‌ امنیت زوار و...)
• کسانی که به هر نحوی به نشر و تبلیغ و دعوت به این مانور شرکت کردن (حتی با گفتن یه کلمه)
• کسانی که هیچ کدوم از کارهای موارد قبلی رو انجام ندادن اما قلبا و صادقانه دلشون میخواست تو یکی از گروه های بالا باشن و نقشی داشته باشن تو این مانور

 

این نگاه کمی متفاوت از نگاه احساسی و محدود کردن این حادثه بزرگ به یک "زیارت فردی"ه. هر چند ارزش زیارت و همون بحث های احساسی هم خیلی بالاست.

 

لذا مهم نیست اربعین حتما حضوری کربلا باشیم و یا حتما پیاده به کربلا بریم. مهم اینه که تو این مانور مهم و موثر نقشی داشته باشیم هر چند در حد چند قدم، یا چند کلمه، یا چند دانه خرما

 

به عنوان جمع بندی، اگر این مدلی به اربعین نگاه کنیم دلیل عصبانیت دشمنان جبهه حق و سنگ اندازیهاشون تو این مانور کاملا قابل توجیه هست چون سخت ترین ضربه هارو ازین مانور دارن میخورن و مطمئن باشید در آینده تلاششون رو برای انهدام یا انحراف این مانور بیشتر خواهند کرد. هر چند نور خدا رو نمیتونن با دهان خاموش کنند.

 

نکته آخر:

 

پ.ن: بحمدلله امسال هم قسمتون شد و نائب الزیاره و دعاگوی دوستان بودیم تک تک و با ذکر نام و نشانی حقیقی یا مجازیشون.

ان شاالله که سالهای آینده قسمت همه عزیزان و خود ما بشه که تو این مانور عظیم شرکت داشته باشیم.

 

 

+

اینجانب در حال نصیحت شدن توسط علما ساعت 3 نصفه شب :)

چقدم تاثیر داشت ^_^

 

 

باید رفت...

سلام

 

باید رفت،

باید دنبال پرچمت تا ابد رفت
باید موند،

باید پای این روضه ها تا ابد موند

 

 

 

اگه خدا بخواد ما هم راهی شدیم دوستان

ان شاالله فردا عازمیم و شب جمعه کربلا دعاگو و نائب الزیاره تک تکتون.

 

+ان شاالله این سفر به نیابت اول حضرت صاحب (عج)، دوم رهبر معظم و شهدا، سوم پدر مادرم، چهارم همسر و بچه هام، پنجم همه رفقای حقیقی و مجازی، ششم همه اونایی که به هر نحوی گردنم حق دارن، هفتم همه شیعه هایی که دلشون میخواست این سفر رو امسال و سالهای دیگه باشن و قسمتشون نشده، هشتم همه فرزندان حضرت آدم از ازل تا ابد که مهر و محبت اهلبیت تو دلشون هست

 

 

پ.ن:

دیشب خواب عجیبی دیدم.

خواب دیدم مراسم تشییع جنازه امیده (شهید امید علی اکبری)

ولی من روی تابوت نشسته بودم و بچه های هیئتمون داشتن تابوت رو میبردن و سدرضا هم اون جلو داشت میخوند و بقیه سینه میزدن...

 

یادمه اولین باری که کربلا رفتم با بچه های هیئتمون بود. امید هم کربلا خادم بود و اونجا کار میکرد. چه خاطرات خوب و لذت بخشی...

 

به برکت این خواب تو این سفر ویژه بیادشم...

 

 

++

رفقا حلال کنید

خوبی بدی هر چی

شاید برنگشتیم...

حال به هم زن!

سلام

 

بنظرم اسکار حال به هم زن ترین تصویر این دهه از انقلاب هم میرسه به این عکس.

 

 

 

پ.ن:

آقای تخت روان چی (یکی از افراد تاثیر گذار در خسارت محض برجام) به بیماری سرطان مبتلا شده و بلافاصله در نیویورک آمریکا بستری شدن!

بعد مدیرشون ینی دکتر ظریف میخواستن برن دیدنشون دولت آمریکا بهشون اجازه نداده!

همون کسی که #قهرمان_دیپلماسی مون بود و زبون دنیارو بلد بود و خوب نیشش تا بناگوش باز میشد و رفته بود که تحریمارو برداره، خودش اینقد تحریمه که تا دستشویی هم بخواد بره باید اجازه بگیره و البته که آمریکای ناناس و مهربون اجازه نمیدن.

 

برای نسل های آینده خواهم گفت که این جکی که خوندید برای ما خاطره اس :)))))