احساساتی! :: مردی به نام شقایق

واقعیتش تا شهریور درگیر جواب مصاحبه دکتری بودم بعدش یه سری حرکات تو اینستاگرام انجام دادیم خیلی خوب استقبال شد یعنی یکیش داستان کوتاه همراه با آیه و حدیث بود تو هر روز ماه رمضون و بعد هم یه داستان چن قسمتی در مورد مدافعان حرم و بیشتره نوشته هام تو اینستاگرام اما تصمیم دارم وبلاگ هم بنویسم ان شاءالله ولی زمان دقیقشو نمیدونم.

پاسخ:
علیک سلام مجدد

خب بسلامتی نتیجه مثبت بود؟

ما منتظر شیرینیش هستیما :)

خب اگر امکانش هست اطلاع رسانی بفرمایید ما و دوستان هم استفاده کنیم از مطالب اینستا

خواستید دوباره برگردید به عالم وبلاگ حتما تشریف بیارید بیان ^_^

۱۹ بهمن ۹۷ ، ۱۹:۴۱

المی ...

سلام

نه:((

نمیشه خب

پاسخ:
سلام

^_^

۲۷ بهمن ۹۷ ، ۰۰:۱۶

رضا صبری

نه اتفاقاً حسش خیلی خوبه :)

پاسخ:
بله

کاش بتونیم این حس خوب رو گسترش بدیم تو جامعه...

۲۸ بهمن ۹۷ ، ۱۴:۴۱

قاسمی

سلام

متاسفانه مصاحبه رو رد شدم و امسال دیگه حوصله شرکت نداشتم ان شاءالله سال بعد...

والا اینستاگراممو فقط فامیل و دوستام دارن اگه اشکالی نداره متنارو براتون بفرستم!

حتما حتما برمیگردم حتی شده برای آرشیو اون نوشته های اینستاگرامی

پاسخ:
سلام

عه!

جدی؟

خیلی ناراحت شدم متاسفانه

امید ما به شما جوونا بود :)))

نه هیچ اشکالی نداره

ولی من پیشنهاد بهترم اینه که تو همین بیان یه وب درست کنید و بذارید همینجا
هم امکان دنبال کردن داره هم جوش خوبه و دوستان زیادی میتونید پیدا کنید.

حتی پیشنهاد میکنم همه بچه های قدیمی خیریه رو جمع کنیم دور هم تو همون وبلاگ و هم نوشته ها و دغدغه ها و تجربیاتشون رو بخونیم هم از حال هم مطلع بشیم.

۲۸ بهمن ۹۷ ، ۲۰:۱۷

قاسمی

پیشنهادتون خیلی خوبه ولی اکثر خانوما که متاهل شدن با ماها هم کمتر در ارتباطن چه برسه به وبلاگ دسته جمعی

پاسخ:
اتفاقا این اصلا نقطه خوبی نیست

ما بین خودمون سعی کردیم ارتباطات رو حفظ کنیم و با بچه هایی که بودن مثه آقای حسنی و غفاری و... رفت و امد داشته باشیم چون هم برکت داره هم میتونیم تو یه سری چیزا به هم کمک کنیم.

مثلا هر کدم از بچه ها که میخوان کاری رو شروع کنن یا کارآفرینی کنن یا طرحی دارن مطرح میکنن و خب تا حد امکان هم بهشون کمک فکری میشه و حتی کمک عملی. یا بعضی وقتا تو گیر و گرفتاریای مالی در حد کم به هم میتونن قرض بدن و خیلی کارای دیگه

از طرف دیگه با توجه به اینکه اکثرا الان غرق روزمرگی ها شدیم تو زندگی، مرور خاطرات گذشته خصوصا خاطراتی که بخشی از هویتمون شد و تغییرات مثبتی تو زندگی هامون ایجاد کرد میتونه اون نورانیت و انرژی مثبت گذشته رو تا حدودی بر گردونه به نظر من.

لذا با وجود متاهل شدن و گرفتاری همه، وجود ارتباطات بین قدیمها منشاء برکته و حداقلی ترین نکته اش هم اینه که از دیدن و شنیدن اخبار هم شاد میشیم.

مثلا همین که میشنویم آقا یا خانم فلانی بچه دار شدن یا دانشگاه رو به یه مرحله ای رسوندن یا کاری رو شروع کردن که موفق بوده حقا خوشحال میشیم.

من هنوز که هنوزه از طریق یه سری دوستان سراغ بچه هارو میگیرم که فلانی که تو کار طب سنتی بود چیکار کرد به کجا رسید؟ خانم کریمی هنوز دانشگاهه؟ چیکار میکنه؟ و بقیه همچنین.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

مردی به نام شقایق

مردی به نام شقایق

ای دل نگفتمت نرو از راه عاشقی / رفتی بسوز کین همه آتش سزای توست...

طبقه بندی موضوعی

متاهلانه

خلاصه آمار

کلمات کلیدی

متاهلانه

بایگانی

آخرین مطالب

پربیننده ترین مطالب

محبوب ترین مطالب

مطالب پربحث‌تر

آخرین نظرات

پیوندهای روزانه

پیوندها

احساساتی!

نظرات (۱۷)

ارسال نظر