ماه سرخ...

شکسته است دلش را غم سپاهی سرخ

در آسمان سیاهی طلوع ماهی سرخ

 

و گیسوان پریشان ماه بر نیزه

کسوف نیمه و باد و شب سیاهی سرخ

 

نشسته است به سجاده ، غرق در آیات

و اشک... شاهد زیبایی نگاهی سرخ

 

هنوز پیش دو چشمش وقایعی زندست

غروب ماه به گودال و قتلگاهی سرخ

 

مصاف خنجر و حنجربه پیش چشمانش

نوای ناله ی مادر... طنین آهی سرخ

 

رسیده اند به هم باز عاشق و معشوق

لبان پر ترک و نبض بوسه گاهی سرخ

 

تمام نیست مصیبت هنوز میبیند

صدای هلهله و دود... خیمه گاهی سرخ

پ.ن:

سلام

آخرین حروفچینی حقیر است

کاش صاحب نظری فرماید

به گدایان شب اول

ان شاالله

یاعلی