سلام
تقریبا از یه ماه و نیم پیش که درگیر بیمارستان و کارهای حسین آقا بودیم و صابخونه زنگ زد که باید خونه رو خالی کنین سر موعد قرارداد و میخوام خودم بیام بشینم، تا همین امروز تقریبا هر روز رفتم دنبال خونه! از همه بدتر هم تو ماه رمضون و زبون روزه بود...
چند تا نکته جالب داشت این دنبال خونه گشتن های بی نتیجه من امسال :)
خب من شهرهای مختلفی تو کشور زندگی کردم و با سیستم هاشون و فرهنگشون و نوع نگرششون آشنا شدم.
بروجن ویژگی های خاص خودش رو داشت
اول اینه که بنگاه های املاکش محله ای نیست و هر بنگاهی ممکنه از هر جای شهر خونه داشته باشه و این یعنی اینکه برای پیدا کردن خونه باید کل املاکی های شهر رو سر بزنی و چون سیستمشون کاملا سنتیه و دیوار(اپ یا سایت) هم در این شهر فعال نیست، ناچاری هر روز این کارو بکنی چون روزانه خونه های خوب برای اجاره میاد و همون روز هم میره :)))
نکته جالب بعدیش اینه که اینجا بشدت دوست دارن خونه هارو بزرگ بسازن و شما ممکنه خونه 120 متری پیدا کنین یک خوابه!!!! ینی یه اتاق خواب میسازن میشه توش فوتبال کرد با بچه ها ولی دو خوابش نمیکنن نمدونم چرا؟!!! این در حالیه که تهران حتی 60 متری هارو هم سعی میکنن دو خوابه در بیارن و این خودش برای منه بچه دار ینی حذف 40 درصد خونه های موجود!
نکته بعدی پارکینگه که بخاطر سرمای وحشتناک زمستون نمیشه بدون پارکینگ سر کرد و این یعنی حذف 30 درصد باقی موارد و فرصت ها!
نکته بعدی تا حدودی جدید بودن ساختمونه چون زن های ما اصولا تو تهران و اصفهان و اونم تو آپارتمان زندگی کردن و خونه های ویلایی و کابینت قدیمی و کف غیر سرامیک و اینا رو قبول ندارن و به همین منوال حدود 20 درصد باقی موارد و خونه های موجود هم پَر!
با یه حساب سر انگشتی تا الان حدود 90درصد فرصت های موجود برای ما حذف شده و فقط مونده 10 درصد!
و تازه اینجاست که ماجرا جذاب میشه ^_^
این 10 درصد باقیمونده هم حدود 5 درصدشون مورد پسند خانوم قرار نمیگیره (چون ایشون بیشتر وقتشو تو خونه میگذره ناچارا اولویت نظر ایشونه تو این مورد و زن ذلیل هم خودتونین :) )
اما اون 5 درصد آخر که مورد پسند قرار میگیره هم همشون با این سوال میان جلو که "چند نفرید و چند تا بچه دارید؟"
و برام جالب که اینجا اولین شهریه که براشون این مسئله اینقد مهمه و همیشه سوال میکنن که چند نفرید! و بعد از شنیدن پاسخ ما با یه لبخند ژکوند تو افق محو میشن ^_^
لذا الان در شرایطی هستیم که تا 10 روز دیگه باید خونه رو خالی کنیم با سه تا بچه کوچیک و کلی اساس و دست تنها تو شهر غریب و هنوز هم هیچ جایی پیدا نکردیم :))))
پ.ن:
باخانمان رو یادتونه؟ (پرین)
ما بی خانمانشونیم ^_^
