تَفَضّل!

لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم*

با سلام

کربلا که بودیم

یکی از مشکلات گلاب به روی همه دوستان تجدید وضو بود و دستشویی!

غالبا ده الی بیست نفر تو صف بودن! به عبارتی برای هر بار دستشویی رفتن بین نیم الی یک ساعت وقت آدم تلف میشد. برای همین خیلی کم غذا میخوردیم که کمتر بریم تو صف!!!

یه بار تو صف وایساده بودیم و یکی از همسفریای ما که طلبه بود(سال سومی!) جلوتر از ما وایساده بود و یه مرد عرب هم کنارش(بعضا خیلی به صف و نوبت و این چیزا اعتقاد نداشتن دوستان عرب)

خلاصه نوبت رفیق ما که شد یه نیگاه به عربه انداخت و حس انسان دوستیش گل کرد و یه تعارف زد به اون بنده خدا عربه!

حالا حدس بزنید چی گفت بهش؟!

همچین با قیافه خیلی جدی و حالتی که انگار داره بزرگترین ایثار و از خود گذشتگی عمرش رو انجام میده خیره شد تو چشای عربه و گفت:

سیدی... تَفَضّل! (یعنی شما بفرما اول!)

آقا این عربه رو میگی همچین مثه دسته بیل خشکش زد! چشاش چارتا شده بود و خیره خیره به ما نیگاه میکرد!

بعدش هم به نشونه تاسف حاکی از این که این دو سه تا دیوونن و بهشون حرج نیست سری تکون داد و رفت تو! یه چیزایی هم زیر لب گفت که از نوع گفتنش حس کردیم فوشه!

ما و این رفیقمون کلی تعجب کردیم از این قضیه! بعد که از دستشویی اومدیم بیرون واسه یکی دیگه از طلبه ها تعریف کردیم!

افتاد کف زمین به خنده و ریسه رفتن!

گفت خیلی شانس آوردین که یه کتک درست و درمون نوش جون نکردین!

گفتیم واس چی آخه؟!
گفت آخه دیوونه ها! این کلمه (تَفَضّل!) رو عرب ها وقتی میخوان به یکی تعارف کنن که یه چیزی بخوره بکار میبرن! فقط واسه خوراکی بکار میره!!!

هیچی دیگه! این رفیقمون از همون جا رفت تو افق!

هنوز هم نیومده!

پ.ن:

آغاز امامت حضرت صاحب تبریک

به همه حق پرستای آزادی خواه

*

همیشه این ذکر رو دوست داشتم

این روزها بیشتر از همیشه به دلم میشینه

شنیدم ذکر رجز حضرت ارباب بوده موقع رفتن به میدون...

اصن دل آدمو یه حالی میکنه