سلام
در عنفوان جوانی در آبادان با پیرمردی دوست شدم بازنشسته ی شرکت نفت و حسابی دنیا دیده (به عبارت دیگه دنیاترکونده!)
حدود 60 تا کشور دنیا رو دیده بود و زندگی کرده بود و خلاصه کوه تجربه!
موقع نهار یه توصیه ای بهم کرد که توصیه ای خوشی بود و آویزه ی گوش شد. گفت جوون غذای هر منطقه جغرافیایی مطابق آب و هوا و طبع مردم همونجاست و خواصی داره که تو اون اقلیم بدرد میخوره! لذا هر جایی سفر کردی سعی کن از غذای محلی همونجا استفاده کنی و...
ازونجایی که ما بچه ساده و حرف گوش کن! بودیم از اول، بنا رو بر همین توصیه ی وی (پیرمرد دنیاترکونده ی نفتی) گذاشته و با توجه به سفرهای زیاد کاری هر جا رفتیم جامه ی عمل پوشانیدیم.
از قضا (غذا! غزا! قزا! قضا! قظا! غظا! غضا!) بخاطر پوزیشن شغلی این یکی دوساله زیاد میرفتیم قشم.
تو این سفرا هم مدام یا ازین کبابا میخوردیم یا ماهی میخوردیم و نهایتا میگو و الحق هم ماهی میگوی جنوب یه چیز دیگس.(خورده هاش میدونن چی میگم)
هفته ی گذشته جمعی از اهالی ان پی سی (شرکت صنایع ملی پتروشیمی ایران) قرار بود بیان سایت ما و کسی که باید میرفت باهاشون بنده ی نگارنده. خلاصه اینکه بعد از یه صبح تا شب فک زدن و انواع و اقسام بحثای فنی و مهندسی و اجرایی و متقاعد کردن مدیران عزیز ان پی سی! عازم شدیم برای خوردن غذا.
به راننده ام گفتم فلانی ما این همه اومدیم قشم تو یه غذای محلی به ما ندادیا! ادعاتم میشه بومی هستی و بچه خلیجی و ...
گفت مهندس من غلامتم! همین امشب میبرمت یه غذا محلی تووووووپپپپپپپپ
شب اومد دنبالم و رفتیم یه رستوران شیک تو درگهان و نشستیم و خودش برامون غذا سفارش داد به عنوان بچه بومی قشم و کاربلد!
آقا ما غذارو خوردیم و بسیار هم خوشمزه و عالی بود (بماند که خب یه ذره تند بود و بیشتر من طعم فلفل رو حس کردم تا اصل غذا!) موقع برگشت ازش پرسیدم حالا چی بود این غذایی که خوردیم؟
گفت چطور بود مهندس؟
گفتم عالی بود واقعا.
گفت پودنی و انکاس و یه چیز دیگه که یادم نیس!
گفتم خب اینا که گفتی چی چیه؟!
گفت کوسه ماهی و هشت پا و صدف!!!!! 0-O
بعدم شروع کرد خواص همین زبون بسته "انکاس" رو گفتن
آقا ما دیگه لال شدیم تو ماشین تا رسیدیم به بازار ماهی فروشا که از صیادا ماهی میگو بخریم که ببریم خونه ینی خیر سرمون!
تا وارد شدیم بدو بدو رفت و با دست یه جونور عجیب الخلقه رو نشون داد گفت مهندس همینه! همینه!
گفتم چی همینه؟!
گفت همون که خوردیم خوشمزه بود! انکااااااااس....
پ.ن:
نکته ی اخلاقی:
قبل از خوردن هر چیز، اول بپرسید چیه!
بعد بخورید...