همان "پاستیل" سابق است که سین آن بصورت نوک زبونی تلفظ شده و همزمان نیش تا بناگوش باز، گردن کمی کج، چشم ها کوچولو و قیافه به شدت مظلوم می شود! (شرح تصویری در ادامه مطلب!)
این کلمه غالبا هنگام ورود پدر به خانه و پس از خوشحالی و بالا و پایین پریدن و خنده های بلند و بغل و بوس سفت، مکررا با ترکیب "بابا پاثیل... بابا پاثیل..." بیان می گردد.
پ.ن:
فک کنم خونه های بهشت برای خانوما پاستیلی باشه :)))